وقتي‌ فرشته ميخواند

عرض به حضور همتون که من اين رو از امروز صبح تا الان حدود 10 بار گوش کردم...

دختر وآفتاب

‏زيبا که بود، راه هم که ميرفت همينطور تازه تازه زيبايي‌ خيسش ميريخت روي زمين، از روي نوک موهايش گله گله چکه میکرد، نيست که آفتاب هم ميتابيد ... بعد پسرک سيني‌ به دست دنبالش ميدويد و حلقه ها را از روي زمين جمع ميکرد...

‏بازگشت

من برگشتم، فعلا همين.

fairy tale

عاشق همه افسانه هاي عاشقانه دنيا هستم که زندگيشان پر از نور و رنگ و عشق هاي داغ و سادگي‌ کودکانه است... و ايضا عاشق اين جيسون مرز با ‏اين آلبوم جديدش و اين آهنگ که وصف حال کامل من است...

!!

pleaaaaaaaaaaaaseee!!! :P give me...

گور باباي خانواده ؟!

‏آقا جون من اگر چه اعلام کردم ( نکردم هنوز ؟) که با کاملا شرمندگي‌ ديگه هيييييييييچ کدوم از مسايل و مشکلات اقتصادي و اجتماعي‌ و فرهنگي‌ و ‏غير فرهنگي‌ ايران عزيز هييييچ رقمه به من مربوط نيست و باز هم با کمال همون شرمندگي‌ ککم هم نميگزه که چه گندي دارن ‏ميزنن به اون مملکت وليکن نيست که اخر وقت بود و داشتم جمع و جور ميکردم و يه لحظه همينطوري بيخودي کليک کردم رو وبلاگ اين سبيل طلا، ‏اينو ديدم در مورد اين لايحه جديد حمايت از خانواده و غيره ... حال کردم ها ! منم دقيقا همينا که اين گفته !

ماما ميا

اين را در تاييد دوست عزيزي مينويسم که که ميگفت:

داشتم فکر می کردم اگر فیلمی مثل مامامیا یک ماه، فقط یک ماه بتواند در تهران روی پرده باشد، همه چیز زیر و رو می شود. قیافه ها، حرفها، خوشیها و ناخوشیهای مردم عوض می شود….

‏اين ماما ميا نه فقط در تهران بلکه در هرجاي اين دنياي بزرگ اگر يک ماه روي پرده باشد افسون خودش را ميريزد... احترام همه فيلم هاي جدي‏ و هنري و پيامبرانه تاريخ سينما را دارم که قرار است لجن و کثافت و حقارتي‌ که در رفتار و کردار اين موجودات دو پاي کوچولو موج ميزند را قلفتي‌ ‏بريزند روي يک وجب پرده دو متري بلکم که همه چيپس به دستان خنده به لب کمي‌ ( فقط کمي‌ ) پشتشان مور مور شود و فکر کنند که اي واي ‏چرا آخر.... جاي اين موج جديد فيلمهاي هاليوودي هم که مورگان فريمن انگار قرار داد پدر خواندگيشان را امضا کرده و تو را به رضايت کامل خودت ‏همچين تا ته مغزت تحميق مي‌کند هم محفوظ! بلاخره با يک عزيزي ميخواهيند برويد و 2 ساعت با احساس 7 سالگيتان فيلم ببينيد و مثل 7 ‏ساله ها شگفت زده شويد و بخنديد....

‏ما ما ميا ولي‌ از يک دنياي ديگري است.... ما ما ميا مستقيما از وسط بهشتي‌ که امريکايي‌ ها در دهه طلايي‌ 70 شان ميخواستندد روي زمين بسازند ‏پرت شده اين پايين... ما ما ميا قصه خوشي‌ هاي واقعي‌ ادم هاي واقعي‌ خوش حال است !

‏

‏جا به جاي اين فيلم من مانده بودم که يعني‌ ابا اين آهنگ ها را منحصرا براي اين فلان قسمت فيلم نساخته ؟ اصلا امکان دارد مگر ؟ بعد مثل ‏کسي‌ که بديهي‌ ترين اصول رياضيات را با شگفتزدگي‌ تمام در سن کمال دوباره کشف ميکند فهميدم که چرا بعضي‌ ها در حوزه هنر موسيقي‌ پاپ يک ‏دفعه ميروند آن بالاي نردبان ! چون چيز هايي‌ که ميخوانند وفادارانه ترين توصيف تک تک خوشي‌ ها و درد هاييست که ادم ها در زندگي‌ از جنس پوست و ‏استخوان ( و نه نور و رنگ ) حس ميکنند و تجربه ميکنند.... چون خود زندگي‌ را ميخوانند نه عکس معوج شده اش را از توي آيينه …

‏به هر حال، خدا مريل استريپ را حفظ کند که تا 90 سالگي‌ همينطوري ملت را به زيبايي‌ خيس بي‌ نقصش مهمان کند و بقيه را هم کمي‌ به راه ‏راست هدايت کند .._ به خدا به مردم چيز خوب نشان بدهيد خود به خود يک کمي‌ خوب تر ميشوند خودشان و اين چيز کمي‌ نيست ها....

‏

‏